Bigos staropolski

Autor
bigos staropolski

Bigos staropolski to symbol naszego kraju! Chyba nie ma drugiej potrawy, która tak bardzo kojarzyłaby się nam z Polską i naszą narodową kuchnią. Jeśli coś może połączyć Polaków to z pewnością dobre i wspólne jedzenie. Bogactwo smaków, aromatów, naturalnych przypraw i wysokiej jakości składników. Tradycja i smak niezmienny od pokoleń, rozpoznawalny przez starszych jak i młodszych. Taki właśnie jest bigos staropolski – największy bohater polskiej kuchni.

Opisywany już w „Panu Tadeuszu” łączy pokolenia i wszystkich, którzy chcą jeść smacznie. Uwagę zwraca szczególnie ogromna ilość dodatków i przypraw, których nie można żałować – bo przecież to one wpływają na ten pyszny, charakterystyczny smak. Bigos przyrządzany po staropolsku koniecznie musi zawierać grzybki i suszone śliweczki dzięki którym jest tak wyrazisty. Przygotowywany głównie na Święta, Nowy Rok i szczególne okazje, kiedy warto uczcić wspólne spotkanie. Teraz możemy przyrządzić go i zjeść we własnym domu.

Przygotowanie bigosu nie jest może skomplikowane, wymaga jednak nieco cierpliwości. To danie, którego nie zrobimy w kwadrans, potrzebujemy kilku dni. Warto się jednak poświęcić gdyż w zamian zyskamy jedną z najpyszniejszych potraw rodzimej kuchni. Dobrze przyrządzony i przechowywany bigos może stać w lodówce wiele dni i nadal będzie tak samo pyszny.

Bigos – składniki i przepis

Z podanych składników otrzymamy 4 porcje bigosu. Jeżeli chcemy przyrządzić więcej, powinniśmy odpowiednio zwiększyć proporcje. Potrzebujemy: 30 dag wędzonego boczku, 20 dag wołowiny, 30 dag karkówki wieprzowej, 20 dag łopatki wieprzowej, kilogram kiszonej kapusty, 5 dag suszonych borowików, litr wody, 12,5 dag suszonych śliwek, kwaśne jabłko oraz przyprawy (liść laurowy, dwa ziarenka ziela angielskiego, cztery ziarna pieprzu a także sól i pieprz do smaku).

W Południowej Polsce, między innymi w Gorlicach, do bigosu dolewa się odrobinę wina, by nadać mu charakterystyczny smak. Najlepiej wlać do garnka całą szklankę półwytrawnego lub wytrawnego czerwonego wina i dusić jak najdłuższej. Bigos będzie wówczas słodki i aromatyczny!

Przygotowujemy duży garnek z grubym dnem. Z boczku odkrawamy skórkę i chrząstki, kroimy go w kostkę. Wkładamy do garnka i smażymy na małym ogniu pod przykryciem do momentu aż boczek będzie podtopiony i zrumieniony (około dziesięciu-piętnastu minut), od czasu do czasu mieszamy. Wołowinę, karkówkę i łopatkę kroimy w kostkę. Wrzucamy do garnka dodając jednocześnie pół łyżeczki soli, ćwierć łyżeczki zmielonego pieprzu i smażymy pod przykryciem na średnim ogniu aż do momentu gdy mięso będzie dobrze zrumienione i obsmażone z każdej strony (około dwudziestu minut), w międzyczasie mieszamy.

Stopniowo zwiększamy ogień i dodajemy odciśniętą z soku kapustę kiszoną, gotujemy bez przykrycia. Dodajemy połamane duszone grzyby i przyprawy: liść laurowy, ziarenka ziela angielskiego i pieprzu. Następnie wlewamy wrzącą wodę, mieszamy i zagotowujemy. Zmniejszamy ogień i gotujemy pod przykryciem przez około godzinę, od czasu do czasu mieszając. Studzimy i odstawiamy w zimne miejsce.

Następnego dnia podgrzewamy bigos, podgrzewamy, zagotowujemy i gotujemy na małym ogniu przez godzinę, od czasu do czasu mieszamy. Ponownie studzimy i odstawiamy w zimne miejsce.

Trzeciego dnia opłukujemy śliwki i kroimy je na mniejsze kawałki. Obieramy jabłko, kroimy je na ćwiartki, usuwamy gniazda nasienne i kroimy w drobne kawałki. Ponownie zagotowujemy bigos i dodajemy śliwki oraz jabłko. Gotujemy na małym ogniu pod przykryciem przez około czterdzieści pięć minut. Bigos jest gotowy do spożycia a z każdym dniem będzie coraz lepszy. Możemy go jeść przez kilka kolejnych dni a po zawekowaniu – trzymać w lodówce nawet do dwóch tygodni. Smacznego!

Jeśli kuchnia włoska interesuje Cię bardziej, niż polska, koniecznie musisz sprawdzić nasz artykułów o włoskich makaronach! https://www.gorlice.info.pl/2020/12/16/z-czym-mozna-zjesc-makaron-poznaj-dodatki-dzieki-ktorym-wykonasz-pyszny-obiad/

Rate this post
Kategorie artykułu:
Kulinaria

Comments are closed.